فاطمه بهرامی

در این چند ماه، چند نفر از دوستان خواسته بودند که خودم را معرفی کنم. به احترام آن ها کمی از خودم می نویسم: من فاطمه بهرامی هستم. متولد اردیبهشت ماه ۱۳۶۵. در اهواز به این کره خاکی پا گذاشته ام و اکنون ساکن اصفهان هستم. از ۱۵ سالگی حسابداری خوانده ام. و آن را …

این ها که در تصویر می بینید لیوان و فنجان های چایِ  من هستند. روزانه به صورت میانگین ۵ بار چای می خورم. هر بار با یکی از این لیوان ها. صبح که بیدار می شوم از بین اینها یکی را برای ریختن چای انتخاب می کنم. مرتبه بعدی یکی از انتخابهایم کمتر می شود …

توماس هابز در بخشی از کتاب ارزشمندش، لویاتان این گونه می  نویسد: «یک میل کلی بشریت، آرزوی قدرت همیشگی و مداوم است که فقط با مرگ پایان می پذیرد. علت آن، همیشه، امید برای رسیدن به شادی و لذتی عمیق تر از چیزی که قبلا کسب شده است نیست. یا اینکه او نمی تواند با …

می گفت: شرط می بندم که ده سال دیگر پشیمان می شوی. وقتی بهار زندگی ات گذشت و تنها ماندی می فهمی چه می گویم. زندگی فقط کار و تنهایی نیست. هنوز زندگی را نفهمیده ای، اشتباه می کنی که از زندگی لذت نمی بری. زندگی ات و تفریحاتت مثل بچه دبیرستانی هاست. بزرگ شو …

در مسیر شرکت بودم. مدیر تماس گرفت: برق شهرک صنعتی برای ۲۴ ساعت قطع شده. جلسه کنسل است. اولین تقاطع را دور زدم که به خانه برگردم. می خواستم نق بزنم. کمی جلوتر از من، یک ماشین تعادلش را از دست داد، یک عابر از عرض جاده رد شد و راننده تلاش کرد با او …

این روزها که افکار و دغدغه های ریز و درشت شخصی و ضعف و خستگی جسمی در کنار یک جابجایی در محل زندگی و تراکم شدید کارها در خرداد (و البته تیرماه پیش روی) به اوج خود رسیده، احساس دوری از خودم را بیش از هر زمان دیگری درک می کنم. تا جاییکه امروز صبح …